Forum Blogowe ^{17 lat!}

Mnie urzekła pieśń krasnoludów. ♥

Widzę, że różne kwestie były w temacie poruszane, więc tak na szybko:
Jeśli chodzi o płacenie (każdy za siebie czy facet za dziewczynę), to ja zawsze płacę za siebie np. za kino (swoją drogą, to faktycznie nie jest najlepsze miejsce na pierwszą randkę) czy jakieś jedzenie, jeśli poszliśmy do knajpki. Natomiast z drinkami jest już inaczej. Jeśli idę po prostu z kumplem albo na jakąś większą popijawę, gdzie rachunek będzie spory - jasne, na pół. Kiedy jednak spotkanie jest ewidentnie randką i facet zaprasza mnie na piwo/wino/drinka, to uważam, że on powinien płacić. Zawsze co prawda oferuję, że za siebie zapłacę, ale przyznam, że nigdy mi się nie zdarzyło, żeby facet się na to zgodził, a gdyby tak się stało byłabym raczej niemile zaskoczona - w końcu to jemu zależało, on zabiegał o spotkanie, a ja poświęcam swój cenny czas.

Inną kwestią pozostają prezenty/kwiaty - nie lubię i czuję się wtedy niezręcznie. Często faceci nie mają złych intencji i myślą, że tak wypada albo jest dobrze widziane, ale jednak dziewczyna może odebrać to jako próbę "przekupstwa", więc to nieco ryzykowny pomysł. Zresztą pozostają względy praktyczne - jeśli spotykam się z kimś "na mieście" (a tak zazwyczaj to wygląda), to po prostu niewygodnie się łazi z bukietem kwiatów.

Choć mam koleżankę, dla której facet nieprzynoszący prezentów czy kwiatków jest skreślony - ale ona robi z siebie trochę taką księżniczkę/utrzymankę, co mnie akurat zupełnie nie odpowiada.

Ja mam ostatnio fazę na kupowanie sukienek. A jakoś przedwczoraj nie mogłam się oprzeć zestawowi bransoletek turkusowo-morsko-zielonych, idealnie pasujących kolorystycznie do jednej z tych kiecek.

I jak się wam podobało zakończenie serii? Spotkałam się z opiniami, że beznadzieja, że nielogiczne, absurdalne itp. - a według mnie właśnie ciekawie to rozegrali (wątek Dex-Deb-La Guerta), widać jak bardzo postaci się zmieniły przez te wszystkie serie (ale są to zmiany jak najbardziej prawdopodobne i psychologicznie uzasadnione). Dexter stając się bardziej ludzki, jednocześnie wyrzeka się kodeksu i nie może już się zasłaniać wymówkami, że zabija tylko tych, którzy na to zasługują przez co paradoksalnie staje się większym potworem czy Debra decydująca się na coś, czego na pewno nie zrobiłaby w początkowych seriach. Sporo w ogóle w jej sytuacji analogii do Hannah (morderstwo niewinnej osoby w imię uczucia), którą przecież tak gardzi i ściga. No i wreszcie wygląda na to, że cudowne wyjścia z każdej sytuacji powoli zaczynają się kończyć.

A, i te retrospekcje fajnie wyszły - klimat z pierwszych serii faktycznie wyszedł (aż się zaczęłam zastanawiać, czy to aby na pewno dokrętki były, a nie powycinane fragmenty z 1 serii, o których po prostu zapomniałam).

Trzecia seria jest świetna. To co niektórych drażni (że za dużo wątków dramatyczno-obyczajowych, psychologizowania zamiast czystej jatki) dla mnie jest akurat zdecydowanie na plus, a przy tym widać, że fundusze mają większe niż na początku i wszystko robi solidne wrażenie, już bez tandetnych efektów jak ten nieszczęsny wybuch z 1. serii.

Fajnie w ogóle, że przywołują wątki i bohaterów z poprzednich sezonów, wcześniej mi tego brakowało. A teraz i sprawy Rzeźnika czy Ice Truck Killera wróciły, no i Dex wspomina wszystkie swoje towarzyszki, nice

Jakoś niedługo przed osiemnastką - było na tyle poważnie, że wódki od tego czasu nie tykam praktycznie w ogóle

Z tym wędkarstwem to faktycznie to jest raczej męski sport, chyba mało kobiet chodzi na ryby? Zawsze mi się to kojarzyło ze starszymi panami w krótkich gatkach i jasnych kapeluszach

W ogóle zależy co rozumieć przez "męski" sport - jeśli chodzi o typowo "samczy" (muskuły, siła, brutalność itp.) - no to wszystkie sporty walki. Chociaż dla mnie najbardziej męski jest... snooker B]

No tak, niestety - po naprawdę dobrym i obiecującym początku - zapowiada się chyba powrót do Dextera w formie z ostatnich kilku sezonów. Zamiast mrocznej atmosfery jakaś taka lekka, zero dramatyzmu i cudowne wyjścia z każdej sytuacji. Rozczarowała mnie reakcja Debry (rozumiem, że szuka usprawiedliwień, wierzy, że Dex może się zmienić i go nie wsypała - to na plus, ale przy tym zachowuje się mało prawdopodobnie. Za łatwo to przyjęła, nie ma żadnych pytań, nie boi się? Jakbym się dowiedziała, że mój brat jest seryjnym mordercą, to chyba nie zareagowałabym w taki sposób jak ona: "Jesteś zabójcą? O F*uck! A teraz zjedzmy makaron, później pogadamy o odwyku". Trochę śmiesznie wyszło. No i do tego co z tym wątkiem "romansowym"? Tak się niby nakręciła, że zależy jej na nim nie tylko jak na bracie - i co? Wycofują się z tego bez zająknięcia?)
Jeszcze gorzej wyszła sytuacja z Louisem - jakieś to wszystko totalnie nieprzekonywujące. Ja rozumiem, że to psychol (Louis w sensie), ale wkurzył się aż tak tylko dlatego, że Dex skrytykował jego grę? Nawet jeśli, to czemu wysłał mu akurat TĘ rękę skoro niby nie zna o Dexterze prawdy? I Dextera w ogóle to nie zastanowiło...?

Forum Blogowe 17 lat!

Forum Blogowe ^{17 lat!}