Forum Blogowe ^{17 lat!}

Lubię pisać, a pisanie o książkach jest proste i przyjemne. Publikuję na blogu, bo muszę mieć kogoś - w tym przypadku całe internety - kto czyta moje wypociny.

Zapotrzebowanie jest. Grafika to popularny dziś temat. Duża część blogów o programach graficznych pisana jest w języku angielskim.

Nie lubię blogów z recenzjami filmów i książek. To trochę skomplikowane, bo sam piszę bloga o książkach. Kiedy jednak przeglądam inne blogi o tej tematyce, na niemal wszystkich napotykam wyłącznie nudne recenzje, które nie niosą za sobą żadnej historii. Czasami wydaje mi się, że niektórzy piszą je wyłącznie po to, by dostawać książki od wydawnictw. Myślę, że takie blogi powinno się zakładać tylko wtedy, gdy człowiek ma do powiedzenia coś więcej niż to, czy spodobała mu się jakaś powieść.

Nie lubię też blogów typowo lajstajlowych, bez określonej tematyki. Na blogi modowe ani kosmetyczne nie zaglądam, bo nie kręcą mnie takie rzeczy. O parentingowych wiem tyle, co o polowaniu na jeżozwierze.

Odkrywam go. Pisząc jakieś opowiadania, często zauważałem, że historie w pewnym momencie ruszały w swoją stronę. Sypał się plan, powstawały nieprzewidziane wątki. Podobnie jest, gdy tworzę post na blogu. Pomysł pojawia się w głowie, myślę nad wstępem, a potem wszystko samo się zawiązuje. Zawsze piszę w wordzie, czytam tekst kilka razy i poprawiam błędy, potem szukam zdjęcia i publikuję wpis

Odpuszczać nie musisz. Wystarczy, że nabierzesz dystansu do tego, co ludzie piszą w komentarzach. Jeżeli zdarzyły się konstruktywne opinie, zastanów się nad nimi i wyciągnij wnioski. Jeżeli to tylko typowe hejty, obrażanie bez argumentów, trzeba mieć je gdzieś

Widzę, że czytamy podobne rzeczy. Ja książkami Murakamiego nie rzucam, ale racja, wzbudzają takie emocje. Które Pratchetty teraz czytasz?

Nie widzę powodu, by umieszczać licznik na blogu. Wszystko można sprawdzić w panelu nawigacyjnym (na Bloggerze) i to wystarczy. Czy czytelnika interesuje, ile ludzi odwiedziło bloga przed nim, zwłaszcza, gdy blog istnieje kilka lat i jest to dosyć spora liczba?

Są ludzie, przy których przeklinam dużo i są też tacy, przy których moje zdania pozbawione są wszelkich "k..rw". Potrafię się dostosować do rozmówcy

Ale nie mam nic przeciwko wulgaryzmom. Nie gryzą mnie w uszy, chyba że słyszę je z ust dzieci. To świetne narzędzie wyrażania ekspresji. Doceniłem je w trakcie pisania jednego z opowiadań. Dialogi nagle nabrały emocji

Haruki Murakami 'Przygoda z owcą" - absurdalne, momentami przygnębiające.

Forum Blogowe 17 lat!

Forum Blogowe ^{17 lat!}