Forum Blogowe ^{17 lat!}

Widzę, że różne kwestie były w temacie poruszane, więc tak na szybko:
Jeśli chodzi o płacenie (każdy za siebie czy facet za dziewczynę), to ja zawsze płacę za siebie np. za kino (swoją drogą, to faktycznie nie jest najlepsze miejsce na pierwszą randkę) czy jakieś jedzenie, jeśli poszliśmy do knajpki. Natomiast z drinkami jest już inaczej. Jeśli idę po prostu z kumplem albo na jakąś większą popijawę, gdzie rachunek będzie spory - jasne, na pół. Kiedy jednak spotkanie jest ewidentnie randką i facet zaprasza mnie na piwo/wino/drinka, to uważam, że on powinien płacić. Zawsze co prawda oferuję, że za siebie zapłacę, ale przyznam, że nigdy mi się nie zdarzyło, żeby facet się na to zgodził, a gdyby tak się stało byłabym raczej niemile zaskoczona - w końcu to jemu zależało, on zabiegał o spotkanie, a ja poświęcam swój cenny czas.

Inną kwestią pozostają prezenty/kwiaty - nie lubię i czuję się wtedy niezręcznie. Często faceci nie mają złych intencji i myślą, że tak wypada albo jest dobrze widziane, ale jednak dziewczyna może odebrać to jako próbę przekupstwa, więc to nieco ryzykowny pomysł. Zresztą pozostają względy praktyczne - jeśli spotykam się z kimś na mieście (a tak zazwyczaj to wygląda), to po prostu niewygodnie się łazi z bukietem kwiatów. Choć mam koleżankę, dla której facet nieprzynoszący prezentów czy kwiatków jest skreślony - ale ona robi z siebie trochę taką księżniczkę/utrzymankę, co mnie akurat zupełnie nie odpowiada.

StudioSekret napisał/a:
spotykam się z obcą osobą i należy się poznać, porozmawiać i zmyć się po około godzinie czasu.

Nie za mało? Żeby chociaż spróbować kogoś poznać, potrzeba trochę więcej czasu, bywa, że ludzie są speszeni/nieśmiali i musi minąć dobre parę chwil, żeby się rozkręcili, trzeba dać im szansę.

Widzę, że wywiązała się ostra dyskusja odnośnie seksu po pierwszej randce - jak dla mnie odpada, zgadzam się całkowicie z Albastrovą i Agatonkiem, podejście uwiedzsiebie robi natomiast wrażenie (bez obrazy) całkowicie niedojrzałego czy wręcz pustego i prymitywnego (wybacz, ale tekst o katoliczkach jest poniżej wszelkiego poziomu).

Przecież podzieliłeś randki na dwie:
1) albo laska jest do schrupania więc za nia płacisz bo płacisz tez za seks, który jest zawsze 'w cenie' bo to krótko mówiąc panie do towarzystwa (Ty jednak podchodzisz do tego inaczej bo oczywiście mistrz seksu po prostu uwiódł taką wspaniałą plastikową lalę, która była taaaaaaaaaaaaaka trudna do zaliczenia... a randkę oceniasz przez pryzmat emocji czyli czy w ciagu spotkania złapała Cie za przyrodzenie czy tez nie) - kończy się seksem to znaczy że była idealna
2) albo laska ma olej w głowie, już Cie skresliła bo nie masz nic do zaoferowania prócz penisa więc twierdzisz, że jest brzydka, randka była nudna i ogólnie to płać sobie sama! seksu z mistrzem nie bedzie! (bo Ty nie płacisz za coś, co się nie opłaca, no i za kosza jakiego dostałeś) - nie konczy się seksem wiec byla beznadziejna.

nie jesteś w stanie wytrzymać 3miesięcy, pół roku będąc w związku i nie zaznać seksu? Ty masz mega wielki problem i powinieneś się skonsultowac z lekarzem. I to nie jest naigrywanie się z Ciebie tylko autentyczna rada i troska starszej koleżanki.

skłonność do zdrady, brak umiejętności zapanowania nad penisem też się leczy.
Poligamii w Polsce nie będzie więc już radze ograniczyć swoje słobości.

Ty masz lat 19ście, miałeś jedną dziewczyne z która poszłeś w sline (i to po alkoholu bo na trzeźwo nie dałaby rady) i kilku kolegów do zabaw erotycznych i uważasz się za wielce doświadczonego?
im więcej piszesz o 'niby to podbojach, nbiby to doświadczeniach, o zatracaniu' bla bla tym mam wrażenie, że mniej cycków widziałeś niż ja penisów, a jestem istnym aniołem.

Zawsze bardzo mnie bawią chłopcy, którym się wydaje, że są ekspertami od kobiet i ich wynurzenia w tej tematyce

To nie jest kwestia emocji, tylko zasad. Ja spotykam się z mężczyzną na pierwszej randce w konkretnym celu - poznania się i tylko w tym celu. Chcę się o nim dowiedzieć tego, co z mojej perspektywy wydaje mi się być istotne do tego, żeby ocenić czy nadajemy, jak to się mówi na tych samych falach, czy znajomość pomiędzy Nami ma jakikolwiek sens, czy jest coś czym przekuwa moją uwagę, czy dobrze się czuję w jego towarzystwie, itp.

Mam wrażenie, że w ogóle nie jesteś w stanie pojąć, że ludzie mają inne podejście do życia niż Ty. To że Ty masz takie luźne podejście i wszędzie widzisz szansę na seks to Twoja sprawa. Ale inni ludzie wolą najpierw popracować nad głębszymi relacjami z drugim człowiekiem, a dopiero potem rozszerzać je o sferę intymną.

I na koniec, jest taka fajna zasada, którą kobiety lubią stosować: jeżeli sama o siebie nie zadbam, to nikt tego nie zrobi. Dlatego też seks na pierwszej randce, kiedy kompletnie nic nie wiem o drugiej osobie nie wchodzi w grę - po prostu względy bezpieczeństwa.

Chciałabym żeby to facet ustalał warunki randki i sam wybrał miejsce, sugerując się jedynie moimi upodobaniami, zastrzeżeniami (w moim przypadku: brak schodów i brak tłumów). Pierwsza randka... w knajpce chyba najbezpieczniej. Przy kawie i ciastku lub na jakiejś pizzy/zapiekance. Krewetki i inne sushi bary zostawmy sobie na później

Powinien zapłacić za całość jeżeli to on mnie zaprosił

Jeżeli zaprosiłam ja, ja pokrywam rachunek albo dzielimy się pół na pół kosztami.

Dobrze wychowany facet zapłaci (bez względu an to od kogo wypłynęło zaproszenie) Jak chcesz wyjśc na porządnego gentelmana to pokryj rachunek - więc to jest moja dobra rada

Byłabym zawiedziona gdyby zabrał mnie do kina. Moim zdaniem to beznadziejny pomysł. Nie masz możliwości porozmawiać z tą drugą osobą, poznać ją... W kinie też się nie poprzytulasz bo to za wcześnie na takie bajery. Kicz, tandeta itepe. W dodatku ciężko jest wybrać film, który spodoba się obojgu jeżeli nie znacie się na tyle dobrze by znać swój gust Może wyjśc wtopa. Nawet po wyjściu gdy zapytasz jak się film spodobał to odpowiem był wporzadku, fajny, zabawny czy coś tam, a szczerze to zanudziłam się jak mops. W drugą stronę to działa podobnie. Nie chcemy by zapadła niezręczna cisza więc poudajemy, że było soł najs...

Lubię też kreatywne randki. Jakieś zwiedzanie, pikniki, wycieczki objazdowe, może wystawa fotograficzna przyjaciela albo samodzielne gotowanie czegoś banalnego (mozna sie powygłupiac, poznac ulubione dodatki do pizzy np i przede wszystkim sprawdzic kobiete czy gotować potrafi czy to sierota )

Fajnie byłoby spędzić czas sam na sam bardziej, niż w dzikim tłumie szalejących i spoconych ludzi na parkiecie. Dla mnie randki w klubach odpadają definitywnie. Poza tym uwazam, że imprezowicze to nisza społeczna i taki Pan nie miałby za bardzo czym mi zaimponować.

Krępujące jest dla mnie otrzymywanie kwiatów na pierwszym spotkaniu, ale nie powiem bo wielokrotnie mi się to zdarzyło (pierwszych randek mam za sobą tryliardy, drugich tylko kilka).

A pożegnanie? Moim zdaniem pocałunek, nawet wpoliczek to za dużo. Chociaż to kwestia jakości tego czasu spędzonego we dwoje. Bywało tak, że randka była baaaardzo udana i ten pocałunek był wręcz wymagany, czy też mile widziany Jak dla mnie wystarczy po prostu czarujący uśmiech i dzieki, świetnie się bawiłem... może to powtórzymy np w przyszły weekend?

:ok: speszjalista od pierwszych randek - Alabastrova, pozdrawiam

Myślę, że ja nie jestem tak wymagająca jak Alabastrova bo dla mnie randka może być wszędzie, chociaż co do pierwszej randki w klubie - w pełni się z nią zgadzam. To miejsce odpada.
Tym bardziej, że nie cierpię tańczyć, więc niezbyt dobrze bym się w tym miejscu czuła. Nie dość, że byłabym zestresowana myślą, że to pierwsza randka i że trzeba wypaść co najmniej dobrze, to jeszcze miałabym tańczyć. Nie ma mowy
Może być kino, spacer, knajpka. Cokolwiek.

A co do płacenia - dobre maniery wymagają tego, żeby facet wykazał inicjatywę chęci zapłacenia za rachunek, ale ja i tak bym płaciła za siebie. Nie wyobrażam sobie tego, żeby mężczyzna za mnie płacił, czułabym się tym nawet urażona... ale jakby tego nie zaproponował to by nieco stracił w moich oczach
Mimo wszystko lepiej być niezależnym. Takie żerowanie na facecie jest nie dla mnie... zawsze kojarzyło mi się to ze sponsoringiem i chyba już nie ma możliwości, żeby moje myślenie w tej kwestii się zmieniło.

A jeśli chodzi o powitanie i pożegnanie to buzi w policzek może być. Dla mnie żaden problem. Ewentualnie przytulasek. Wtedy czuć, że to właśnie randka, a nie zwykłe spotkanie, które trzeba było odklepać.

Kwiaty, pocałunek w ręke i takie bajery - odpadają. Czułabym się wtedy okropnie. Dobrze jak facet się stara, ale na boga... są jakieś granice. Biorąc pod uwagę to, że nie przepadam za takim traktowaniem mnie jak, hmm, księżniczkę.
Delikatnie dotknąć, żeby nie zrobić krzywdy, kupować co chwilę prezenty bo to przecież kobieta, nieustannie prawić jej komplementy, żeby czuła się wyjątkowa - nieee.

Ale i tak najważniejsze jest to, żeby chłopak był czysty i pachnący i żeby był, nazwijmy to - męski. Musi potrafić zagadać, żeby nie było tej krępującej ciszy. Dobrze by było gdyby był pewny siebie, ale bez przesady. Takie tam podstawowe rzeczy o których każdy wychowany człowiek wie