Forum Blogowe ^{17 lat!}

2008-02-15, 14:41

______________________________________________________
nie radzisz sobie?

pomoc indywidualna oraz blogi i strony na zamówienie

zapraszam do przewodnika po forum oraz grupy Blogger Polska! na fb
Think before you post™ | ^_^ na każdego posta znajdzie się riposta™

Jeżeli nasze posty pomogły rozwiązać Twoje problemy możesz odwdzięczyć się, udostępniając link do tego forum na swoim blogu, fanpejdżu lub stronie!
Nie zapomnij kliknąć lubię to! na facebooku. :^^:

2008-02-15, 16:53

znam takich ludzi, z anoreksją i bulimią. Naprawdę trudne do zrozumienia schorzenie, jest dużo teorii na temat tego co jest przyczyną, u każdego przebiega to inaczej - bo u każdego są inne przyczyny... jak chcecie, to powklejam wam linki do wielu artykułów na necie na temat ED - eating disorders, i zobaczycie jak wiele jest różnych ujęć tego problemu.

ook, wklejam!

Nieprawidłowo funkcjonująca rodzina naraża na rozliczne stresy wszystkich jej członków , w szczególności zaś dzieci które w zależności od konstrukcji psychicznej i stabilności emocjonalnej różnie na nie reagują. Często reakcją są niestety zaburzenia odżywiania.

Do charakterystycznych cech takiej rodziny można zaliczyć:
- usidlenie
- nadopiekuńczość
- sztywność
- unikanie i nie rozwiązywanie konfliktów
- wciąganie dzieci w konflikty pomiędzy rodzicami

Usidlenie polega na zatarciu granic pomiędzy poszczególnymi członkami rodziny. W takiej rodzinie każdy żyje życiem innych jej członków tak bardzo, że zatarciu ulega indywidualność i autonomia każdego z nich. Usidlenie rodziny charakteryzuje się niezwykłą intensywnością interakcji, a jednakże pomimo tak silnego związania ze sobą każdy jest ogromnie samotny. Wszyscy członkowie rodziny mają poczucie, że powinni troszczyć się o innych ( rezygnować z własnych potrzeb na rzecz innych ). Intensywne powiązanie w rodzinie prowadzą nieuchronnie do braku prywatności. Problem jednej osoby jest problemem wszystkich. Jednocześnie system rodziny staje się zamknięty i oddzielony od świata, postrzeganego jako zagrożenie. Największym stresem dziecka w tego typu rodzinie jest niemożliwość tworzenia wewnętrznych i zewnętrznych granic, pośrednio własnych marzeń. Dziecko w takiej rodzinie pozbawione jest możliwości przejęcia odpowiedzialności za swe czyny
Nadopiekuńczość - przejawia się nadmierną wzajemną troską. W tego typu rodzinach panuje wielkie wyczulenie na wszelkie niepokojące sygnały oraz przekonanie o niebezpieczeństwie świata zewnętrznego. Dziecko nie ma możliwości konfrontacji ze światem z czego wynika zahamowanie rozwoju jego osobowości i samodzielności. Dzieci reagują na nadopiekuńczość poczuciem ogromnej odpowiedzialności za rodzinę.
Sztywność - w rodzinie jest unikaniem wszelkich zmian z racji traktowania ich jako niebezpieczne i niepożądane. W obrębie rodziny tworzone są sztywne ścisłe zasady. Nadrzędne znaczenie przypisywane jest panowaniu nad sobą i kontroli impulsów. Wszelkie zmiany są wielkim problemem, z którym rodzina nie potrafi sobie poradzić.
Unikanie konfliktów - jest konsekwencją sztywności i nadopiekuńczości. Rodzina w obliczu konfliktu staje się zupełnie bezradna. Wyjaśnienie konfliktu wiąże się z naruszeniem przyjętych zasad co powoduje zagrożenie. Rozwiązaniem w tym wypadku jest więc unikanie problemów lub ignorowanie lub pomniejszanie ich. Konflikty w takiej rodzinie zawsze zostają nierozwiązane.

source:
http://www.bosko.pl/klopotnik/?id=651&art=105

Związek zaburzeń odżywiania z niskim wzrostem dziewcząt: przyczyna czy skutek?
opublikowano: 2008-01-10

Niski wzrost jest czynnikiem ryzyka zachorowania na anoreksję i wpływ ten jest niezależny od innych czynników. Dalsze badania są niezbędne dla zrozumienia istoty tego zjawiska.
Zaburzenia odżywiania, w tym anoreksja, są utożsamiane z utratą masy ciała. Jak wykazały badania epidemiologiczne specjalistów z Padwy (Włochy) dziewczęta z zaburzeniami odżywiania cechują się także znamiennie niższym wzrostem w porównaniu ze zdrowymi rówieśniczkami. Może to być oczywiście skutek długo trwających niedoborów białkowo-energetycznych, ale szczegółowa analiza statystyczna wykazała, że związek anoreksji z niskim wzrostem może być także innego typu. W badaniach dużej grupy dziewcząt wykazano, że sam niski wzrost jest czynnikiem ryzyka zachorowania na anoreksję i wpływ ten jest niezależny od innych czynników. Dalsze badania są niezbędne dla zrozumienia istoty tego zjawiska i określenia prawdziwego związku pomiędzy niskim wzrostem a rozwojem zaburzeń odżywiania u nastolatków.

source:
http://www.psychiatria.pl...20czy%20skutek?

http://pl.youtube.com/watch?v=3JEuPKUYhHg
news z tv - tylko jako oprawę materiału użyto sphotoshopowanych zdjęć, część z kobiet pokazanych tam - modelek - nie jest naprawdę tak chuda - to taka funkcja w photoshopie, bony pink czy jakoś tam - więc uważajcie jak oglądacie w necie "wstrząsające zdjęcia anorektyczek" bo duża część z nich to po prostu fotomontaż.

i jeszcze to - bardzo ciekawy materiał.
http://portalwiedzy.onet....czasopisma.html

2008-02-16, 12:48

Ja osobiście nie znam, ale widuję chodząc po mieście takie osoby. Patrząc na nich robi się żal. Widzisz babkę w spódnicy po kostki, która ledwo chodzi. Znam również pare osób, które mówią, że wolałyby mieć anoreksję i byłyby chude.
Wiecie, moim zdaniem, duże pole do popisu mają wszyscy projektanci mody i te osoby, którym są potrzebne modelki. Może słyszeliście o tym, że niektórzy projektanci chcą, aby takie dziewczny były aż tak suche? Z tym trzeba walczyć! W niektórych krajach na wybiegi (niektóre wybiegi...) nie wpuszcza się kobiet ponieżej wagi 55 kg przy wzroście 175. To i tak za mało, ale chwała tym ludziom, którzy wiedzą co jest piękne....

2008-02-16, 21:58

modelki nie są winne, ani projektanci. to kwestia psychiki.

ja ważę 42 kilogramy przy 165 wzrostu, i co, jestem anorektyczką? dużo osób mnie o to podejrzewa, robią mi jazdy itp. A ja jakoś chodzę i w ogóle.

Wiek: 26 Dołączył/a: 16 Sty 2008 Posty: 1500

______________________________________________________
BRAVERY CALLS MY NAME

2008-02-17, 11:56

Ja nie znam takich ludzi... Ale wiem skąd taka choroba się rodzi. Wszystko przez media, które propagują najnowszy trend mody - smukła sylwetka. Okej, można doskonalić swoją figurę, ale nie głodząc się i nadmiernie odchudzając co koniec końców prowadzi do anoreksji, albo w innych przypadkach do bulimii. Szczerze mówiąc łatwo mi się domyślić co taka osoba może czuć, bo sama przez swoją posturę chciałam się wpędzić w bulimię na przykład... Wszystko, żeby tylko schudnąć. Dobrze, że się obudziłam w porę. Teraz nie rozumiem jak komuś może się podoba takie coś! Bo z człowieka te panienki to już nic nie miały. Sorry... Ale kobieta powinna mieć jakieś krągłości, a nie odstające kości! Dla mnie w anoreksję wpadają zakompleksione kobiety, które do tego mają pustkę w głowie i sądzą, że jeśli schudną będą piękne i najszczęśliwsze na świecie. Nonsens...

Normalna kobieta, która chce się odchudzać powinna stosować odpowiednią dla niej dietę a nie głodówkę, bo potem może wyglądać tak tragicznie jak te panie z filmiku. Szczerze mówiąc to oglądając coś takiego aż się jeść odechciewa

. Hahaha!

Czy takim ludziom trzeba pomagać? Owszem, trzeba... Chociaż my nic nie poradzimy, bo jedzenia im wciskać nie można. Baaa...! Nie da rady! Im jest potrzebna specjalistyczna pomoc przede wszystkim psychologa (czasami nawet i psychiatry), a dopiero później dietetyka. My nic nie możemy zrobić bo mówienie: "O boże...! Jaka ty jesteś chuda! Wyglądasz jak szkapa! Musisz przytyć!" naprawdę nic nie daje.

Dziewczyny, pomyślcie o rzeczach, które są ważniejsze niż sylwetka. Biorąc pod uwagę sklepy z ciuchami, w dzisiejszych czasach każda znajdzie coś, co podkreśli ich niebanalną urodę i zatuszuje niedoskonałości. Lepiej już wydać fortunę na ciuchy i kosmetyki upiększające aniżeli marnować zdrowie dla figury.

2008-02-17, 16:14

ja teraz przez swoją sylwetkę mam taki problem, że nie mogę znaleźc spodni dobrych na mnie, bo nawet najmniejsze rozmiary na mnie wiszą jak bojówki, ale z drugiej strony przytycie przychodzi mi z takim trudem... a jest jeszcze jedna strona medalu, że dobrze się czuję ze szczupłą sylwetką - boli mnie, jak mi ludzie mówią, że wyglądam jak szkieletor, pamiętam jak koleżanka na sylwestra kazała mi przysiąc na wszelkie świętości, że nie rzygam, a jak jej powiedziałam, że wcale nie rzygam, że skąd taki pomysł i w ogóle, a ona i tak nie uwierzyła i zawsze jak sobie wypije na imprezie, to mi zaczyna jazdy robić, efekt, mam dość już jej towarzystwa, a naprawdę ja kiedys lubiłam. ona to widzi w ten sposób i nie da się tego zmienić... ja mając do wyboru być gruba czy chuda wybieram to pierwsze ze względów zdrowotnych - nie odczuwam żadnych negatywnych skutków tego, jaka jestem - no może poza tym że marznę.

i nigdy nie podniecałam się fotkami chudych modelek

ale uważam, że niektóre "szkieletorskie modelki" są ładne. i co, ktoś zabroni mi tak mówić?

2008-05-19, 13:32